Griekenland 2012

Dag 19 & 20

Kalambaka - Nidri
377 Km

Vandaag neem ik ruim de tijd om te ontbijten. Dit was er de laatste dagen niet meer van gekomen en eigenlijk helpt een stevig ochtendmaal om een ganse dag door te komen als dat moet. Bij het opladen van de moto viel me alweer op dat het een warme dag zou worden en ik ben blij even later de rijwind te voelen. Eerst gaat het richting Meteora om de 'verplichte' plaatjes te schieten en nog maar eens verwonderd te zijn over hoe die kloosters ooit konden gebouwd worden...zo hoog. Ook hier valt het op dat er erg weinig toeristen zijn. De rijen aanschuivenden die ik verwachtte, zijn er niet.

In plaats van de geplande weg te nemen besluit ik last-minute een ommetje richting noorden te maken. Enkel en alleen omdat de weg er zo aantrekkelijk uitziet. Het wordt een ommetje van bijna 100 km omdat ik er steeds weer een stukje bij doe. Hier wil ik later nog wel eens terugkomen. Misschien in combinatie met Albanië en Montenegro.

Maar eigenlijk wil ik vandaag de Katarapas rijden. De bergpas en niet de nieuwe autoweg naar Ioannina. Tot Metsovo en zelfs een heel stuk daarna gaat het goed en rij ik op een weg met prachtige panorama's. Maar dan plots staat er een bord dat de pas gesloten is en je de nieuwe weg op moet. Even twijfel ik, maar daarna denk ik foert en rij de verbodsborden voorbij. We zien wel denk ik. Niemand kom ik tegen. Ook in mijn spiegels is er niemand te zien. De weg is duidelijk verwaarloosd en ik geloof dat je hier binnen tien jaar nog enkel met een 4x4 of enduro zal kunnen rijden. Op veel plaatsen zie je de verzakkingen groter worden dan ze vroeger zouden toelaten.

Ook is op een bepaalde plaats een zware grondverschuiving over de helft van de weg geschoven. En het is duidelijk dat het daar niet bij blijft, maar ik amuseer me en kom uiteindelijk toch wel een paar tegenliggers (vooral moto's) tegen. Ondanks de 21° die mijn thermometer aangeeft, is het koud. Er staat dan ook een snijdende wind boven op 1700 meter. Op de bergen rondom liggen hier en daar nog pakken sneeuw. Jammer dat dit in de toekomst niet meer bereikbaar zal zijn, want het is er echt mooi. De werken van de nieuwe weg zien er vanop afstand impressionant uit. Tunnels, de ene na de andere.

Tot Ioannina rij ik niet. een stukje vroeger draai ik opnieuw richting zuiden en vooral richting Lefkas. Eigenlijk omdat ik het eens gezien wilde hebben en nog geen zin heb de ferry naar huis te nemen. Want de ferry zal het worden. De hele rit tot thuis gaan mijn banden het niet uithouden. En in Servie gaan zoeken naar een nieuwe zie ik echt niet zitten.

Maar dus eerst opnieuw door die bergen. Hier komt dus geen toerist hé. Er is dan ook amper iets te vinden van taverne of zelfs kiosk. Drinken vinden is een ramp en daar had ik beter wat vroeger aan gedacht. maar opnieuw is het uitzicht fenomenaal. Foto's geven nog geen deeltje weer van hetgeen je voelt als je zo rondom je kijkt. Ook de weg is voor, mij als motard, een droom. Slingerend op en neer. Alleen is de staat ervan niet denderend en is het goed opletten geblazen. Er liggen heel veel gevallen stenen en rotsen. Delen zijn verzakt of helemaal weggespoeld. Maar het is verdomd mooi.

Het laatste stuk naar Lefkas is dan opnieuw zo'n saai stuk waar je liever snel vanaf bent.
Op het eiland is het 'druk', maar zelfs in Nidri vind ik onmiddellijk een kamer. Op het gelijkvloers en de moto mag op het teras slapen. Geen gesleur met bagage dus. Er staat zelfs een kookvuurtje met oven en een ijskoude ijskast op de kamer. En de prijs valt meer dan goed mee.
Ik beslis dan ook hier te blijven tot het einde van mijn verlof.

De volgende dag is het zwaar bewolkt en hoor ik dat de vooruizichten echt niet goed zijn. Ik kan wel wat rust gebruiken en geniet van een motovrije dag. Beetje door het ultra-toeristische plaatsje slenteren, slapen, blog bijwerken, foto's sorteren. De dag gaat rustig voorbij en ik ben blij dat ik niet op de baan ben op het moment dat het onweer losbarst. Gelukkig heb ik op mijn slentertocht door Nidri eindelijk een zaak gevonden die Duck-tape had. Zo kon ik tenminste mijn regenpak repareren. Het was gescheurd van heup tot enkel en zou het niet lang meer uithouden. En nu dus minstens tot thuis.