Griekenland 2012

Dag 8

Klek - Budva
584 Km

Klek ligt in Croatië. Net voor de grens met Bosnië-Herzegovina.
Toen ik dus om tien voor zeven in de ochtend vertrok was ik vijf minuten later al in een ander land. Niet voor lang echter, want even verder passeerde ik de grens met Croatië opnieuw. Tja ik heb die lijnen niet getrokken hé. Toen ik even later dacht de grens met Montenegro over te steken was dat niet zonder nog eerst een stukje Bosnië mee te nemen. 4 keer controle op 130 km dus. Gelukkig ging het elke keer heel erg vlot.

Onderweg bezocht ik rijdend de stad Dubrovnik. Van de zware beschieting die wereldwijd werd uitgezonden op TV was amper nog iets te zien. Ze hebben zich daar helemaal opnieuw op het toerisme toegelegd.
Montenegro was me totaal onbekend en ik geef toe dat mijn reisvoorbereiding in vergelijking met andere jaren eerder pover was. Dus wist ik echt niet wat er te verwachten. Bedoeling was langs de kustweg verder naar het Zuiden te rijden, maar net voor mijn vertrek las ik over de rivier 'Tara' die op een bepaalde plaats door een kloof van 1000 meter diep zou stromen. De "Grand Canyon" van Europa, zo schreef de website. En je kon er raften ook. Dus vond ik dat wel een ommetje waard.

. Verkeer zag ik er amper.
Het enige dat ik al snel ondervond, was dat de GPS duidelijk nog met kaartmateriaal van Tito's tijd werkte. Compleet achterhaald dus. Een paar keer bracht dit me in vervelende situaties, maar tegelijk kwam ik dus op baantjes terecht waar niemand in jaren meer kwam. Althans, toch geen toeristen :-). In gedachten zag ik wel muilezels met allerlei wapens en munitie de "weg" gebruiken. :-) Toen ik in gedachten bij de 'achterhoede' die mijnen legde kwam, heb ik maar rechtsomkeer gemaakt.

De verhalen over de kloof van de Tara, waren echt niet overdreven. Ik merk nu dat de foto's niet half weergeven van wat je echt ziet. Gewoon overweldigend. Die brug alleen al...

Een tegenvaller was de prijs voor het raften. 45€ voor een tochtje van twee uren vond ik overdreven. Die gasten konden me ook niet snel genoeg van de moto in het vlot krijgen kreeg ik de indruk. En daar bovenop was het maar miezerig en koud weer besefte ik plots weer. Dus toch maar niet besliste ik. En toen kwamen de meisjes uit de kleedkamer. Vijf Poolse jongedames die ik een hele tijd daarvoor met veel show op een bergweg was voorbijgestoken, me herkenden aan mijn pak en moto en driftig wuifden. Misschien een gemiste kans, maar toch maar 45€ in the pocket gehouden :-)

Na die brug ging het een beetje erg fout met de GPS waardoor ik ter plaatse en dat zonder kaart bij de hand, moest herprogrammeren. Later pas merkte ik dat ik rakelings langs de grens van Kosovo was gereden. een gebied dat eigenlijk wordt afgeraden. Maar ik heb totaal niets gemerkt , dus zal het allemaal zo erg niet zijn neem ik aan. Alleen heb ik daar een stuk weg gereden dat ik nooit eerder meemaakte. Zo slecht, zo gevaarlijk... 'Gelukkig' regende het en was er alvast geen stof. Wel erg veel slijk :-). Ik beklaag de passagiers van de bussen die die weg gebruiken.

Uiteindelijk heb ik mijn plannen herzien en ben ik in Montenegro gebleven. In Budva vond ik na ruim 500 km kleine bergwegen een hotelkamer voor 35€. En de moto staat (alweer) op het terras geparkeerd. Op minder dan 10 meter van mijn slaapkamerdeur.
En dan was er de douche.... Zo'n hypergesofistikeerde cabine. Met gekleurde verlichting, speciale sproeiers (van boven, van onder van opzij, met massagerollen, noem maar op). Maar zonder handleiding... Toen ik eindelijk gevonden had welke knop nodig was om de temperatuur te regelen durfde ik onder de douche te gaan staan. Daarna aan de verkeerde knop draaien gaf plots een gloeiend hete straal van beneden. In paniek opnieuw aan die knop draaien (natuurlijk de foute) veranderde die straal in een ijskoude regenzone, maar dan van boven. Uiteindelijk heb ik me wel kunnen wassen. Wie weet was er zelfs een droogfunctie in die cabine, maar ik durfde al nergens meer aankomen :-).