Griekenland 2012

Dag 12 & 13

Ioanina - Olympia
423 Km

Eindelijk een beetje deftig weer als ik wakker wordt. Weliswaar nog bewolkt, maar ik geloof dat het droog zal blijven.
toch heb ik beslist de geplande route Oostwaarts te schrappen en zo snel mogelijk naart het Zuiden te rijden.

Het wordt een rit over zowel oude wegen in niet zo goede staat als over splinternieuwe wegen in aanbouw. Reusachtige werken zijn het en het wegdek dat klaar is om geasfalteerd te worden ligt er nu al als een biljart bij. Alleen zie ik telkens grote borden met de bedragen die in die wegen geïnvesteerd worden en met het logo van Europa. Met de huidige politieke en economische situatie vraag ik me af of deze werken ooit zullen afgewerkt worden. Indien niet zal al dit voorbereidende werk vergeefs zijn. Waarom deze wegen aangelegd worden snap ik niet echt. De ganse dag kom ik amper verkeer tegen. Later zal me uitgelegd worden dat de Grieken hun auto niet meer kunnen betalen. Het is ook pas later dat ik zal begrijpen waarom zoveel benzinestations gesloten zijn. Prachtig uitgeruste pompstations met cafetaria of restaurant die droog staan. waar de uitbater op een stoel zit niets te doen. Het geld is op wordt me meermaals dit verlof verteld.
De zoektocht naar benzine brengt me op een gegeven ogenblik in de problemen. Ik moet deftig afwijken van de route en ben blij uiteindelijk een pomp te vinden.

Daar herteken ik de route en rij langs het Trichonidameer richting Patras. Toen ik daar in 2004 voor het laatst was, waren ze druk bezig met het bouwen van een brug. Ondertussen is deze al een tijd in gebruik. De oversteek zou evenveel kosten als met de ferry, maar die heb i al gehad en dus stuur ik de Yamaha richting brug. Echt wel indrukwekkend bouwwerk om over te rijden. In Patras aangekomen valt het me op dat er veel minder verkeer is dan ik ooit gewend was. Het geld dus... Of beter het gebrek daaraan. Daarna gaat het alweer via de kleinere wegen richting Olympia, geboorteplaats van de Olympische spelen.

Voor de eerste keer sedert mijn vertrek kan ik de tent opstellen. Op aanraden van de campinguitbater eet ik in een Taverna een eindje verderop en niet in de hoofdstrraat van het dorp. Die campinguitbater scheelt iets mee. Een man die perfect, en dan écht perfect Frans praat maar soms raar doet. Begint plots, midden in een zin oude Franstalige chansons te zingen. En zijn zangtalenst is omgekeerd evenredig met zijn kennis van het Frans. Maar hij gaf een goede tip. Bij Vagellis is het lekker eten en niet duur. Het is zo'n gelegenheid op zijn Grieks.

Veel TL-licht en ronkende ijskasten achter de glazen toog. Een openstaande deur toont een piepkleine keuken waar de vrouw des huizes echt wel lekkere dingen maakt. Enige uitzondering op de regel is de eigenaar die vlot Engels , Duits en zelfs een mondje Nederlands praat. Toch probeer ik mijn Grieks boven te halen en gelukkig doet hij mee. :-)
En oh ja.. het melden dat de campinguitbater me gestuurd had was voldoende om een ouzo aangeboden te krijgen. ook die liet ik me smaken.

Als ik de volgende dag wakker wordt hoor ik de druppels op het tentzeil vallen. Niet veel, maar ik plooi de tent niet graag nat op en denk in Olympia genoeg te kunnen doen om een extra rustdag in te lassen. Jammer genoeg is dat uiteindelijk niet zo. In het dorp is niets te zien. tenzij souvenirshops en tavernes. De historische sites vind ik te duur en laat ik links liggen. Ik ben sowieso geen museumbezoeker. Dus wordt er geprofiteerd om postkaartjes te kopen, schrijven en versturen. Verder slenter ik maar wat rond en eet een hapje in één van de tavernes; Archislecht en vreselijk duur was het. Gewoon een toeristenval. Later zie ik in een ijskast zelfs Duvel staan.

Hoe graag ik het ook drink, in Griekenland zijn er andere dranken denk ik dan. Zoals de frappé. Een ijskoffie gemaakt van nescafé, water en ijs. Voor de liefhebbers met dikke koffieroom en/of suiker. Ik drink het dagelijks. Met suiker (glyko), maar zonder de melk (gala).
Die avond ben ik blij opnieuw bij Vasili mijn benen onder tafel te mogen steken. Het is er minder druk en we hebben tijd voor een babbel over de situatie waarin de Grieken zitten. Hij is overtuigd dat de problemen maximum een jaar zullen duren. Ik hoop het echt voor hem...