Griekenland 2012

Dag 14

Olympia - Gythio
453 Km

Vandaag een rit naar het gebied waar ik al jaren naar verlang gezien te hebben: de Mani. Bekend om zijn torens en vooral om zijn ruwheid. Eerst probeer ik herinneringen op te halen door via Tolon te rijden. Een kustplaatsje waar ik met mijn ouders een paar dagen verbleef in... 1964 of '65. Ik vind niets terug en weet niet eens zeker of ik het juiste dorp gevonden heb. Gelukkig maar misschien, want eigenlijk bestaat de Westkust van de Pelion vooral uit hotels tegenwoordig. Is alles er op de toerist berekend. Destijds was het een Zwitsers koppel dat daar een B&B openhield. Mensen die er eigenlijk rentenierden denk ik. Laat het me maar op die herinneringen houden denk ik dan en rij verder.
Van de kust opnieuw het binnenland in tot Kalamata. Geen leuke weg, want vooral rechtdoor en als motard is dat niet wat je wil. Na deze stad kom ik langzaamaan in het Mani-gebied. Het wordt duidelijk aan de bouwstijl. Iedereen bouwt in dezelfde grijze steen. En vooral in dezelfde vorm. Massief uitziende vierkante torens. Voor de rest is het een desolaat gebied. Geen bomen, amper begroeing, veel rotsen en toch heel mooi. Ik weet niet waar eerst kijken. Ondertussen is het ook warm en zonnig geworden. De regen is vergeten.

Helemaal tot Kaap Tenaron. De plaats waar in de oudheid van gedacht werd dat één van de toegangen tot de 'onderwereld' was. Tijd om terug te keren dus. Het is hier dat ik mijn eerste slang over de weg zie kruipen; Ik schrik van de lengte, maar zal er later nog angere te zien krijgen. Ook een hagedis ligt midden op de baan te zonnen. Niet zo'n kleintje in bruin/groene kleur, maar een serieus exemplaar in een heldergroene en lichtgele kleur. Doe daar de prachtige uitzichten bij en je weet waarom ik dit misschien de mooiste rit van mijn vakantie vond. Ik kan er maar niet genoeg van krijgen, maar moet de streek verlaten om een slaapplaats te vinden.

Die vind ik op de kade in Gythio in een eenvoudig maar net hotel.
Het was een prachtige dag, zeker weten...