Griekenland 2012

Dag 15

Gythio - Eretria
500 Km

Vandaag staat een bezoek aan Monemvassia op het programma. Eerst zie ik nog twee keer een gestrand/gezonken schip op de oever liggen. Het eerste roestig en duidelijk gesloopt van hetgeen bruikbaar was. Het tweede lijkt me nog maar pas gezonken, want er ligt een andere boot langszij om over te pompen. Ook de waterpolitie is in de buurt.

Daarna gaat het naar de stad met maar één toegangsweg (monem=enkel, vassia=weg). Dit zou een toeristisch oord moeten zijn, maar daar is niets van te merken; Ik rij de brug over naar het eilandje, maar het is al te warm om nog een wandeling naar het fort boven op de berg te maken. Het wordt dus een snel bezoek met net genoeg tijd om foto's te maken. Ik zei het eerder al, rijden is het enige dat ik wil doen. En genieten van de uitzichten natuurlijk.

Een mooi uitzicht krijg ik later opnieuw als het gevangeniseiland bij Nafplion in beeld komt. Een enorm cruise-schip ontsiert het beeld een beetje, maar de passagiers ervan doen me later wel een paar keer glimlachen. En wel op het plein waar ik verzeild ben met de moto terwijl je er eigenlijk zelfs niet met een fiets komt. Het was middag, tijd voor een hapje en een drankje en dus installeerde i me er op het terras van een van de vele zaken..

Vooral de manier waarop een vrouw met de typische Amerikaanse klank tegen haar echtgenoot zei : "this is so American" toen ze de kerk zag zal ik me blijven herinneren. Als haar man antwoordt moet ik denken aan Hyacint en Richard Bucket (Bouquet) . Al is dat dan weer een Engels koppel. :-)

Daarna is het een heel erg verlaten weg naar Epidaurus. Of eigenlijk Palea-Epidaurus. De oudheidkundige site heb ik al drie keer bezocht en om dat een vierde keer, en met moto-pak te doen zie ik niet zitten. Al wil ik duidelijk maken dat het één van de mooiste Griekse sites is om te bezoeken als je in de buurt bent.
Daarna gaat het over min of meer bekende weg richting het kanaal. Het kanaal van Corinthe natuurlijk. Al vaker gezien, maar het blijft een indrukwekkend bouwwerk. Wetende dat het eigenlijk met de hand werd uitgehouwen... Eigenlijk niet te geloven.

Ik wil dezelfde dag nog Evia bereiken. Het schiereiland dat steeds als schitterend wordt beschreven in alle gidsen en folders, maar waar ik nog nooit geraakt ben. De weg er naartoe is minder leuk. Het is nog mooi en fijn rijden tot Erythres. Daarna saai en eentonig. Als ik de brug bij Chalkida ben overgestoken begin ik spijt te krijgen van mijn beslissing hier naartoe te komen. Druk verkeer, doodnormale strandweg eigenlijk, veel vervuiling... Morgen beter hoop ik maar als ik uiteindelijk een slaapplaats vind in Eretria. Maar het eten die avond maakt alweer veel goed.