Zondag 30 augustus

Callander - Ayr

316 Km

De laatste dag samen. Morgen vertrekt Nathalie met het vliegtuig terug naar België.

Voor het eerst deze vakantie doen we een reservering vooraf per telefoon. We weten dan ook waar we naartoe willen. Het verblijf in Ayr was me zo goed bevallen dat ik er ook wel een nacht samen wil doorbrengen. Na een, alweer, heerlijk ontbijt nemen we afscheid van Anja en Mac (kan het nog Schotser?). Dit was een fijn adres en zeker een aanrader. Samen met Ian's B&B het beste van onze vakantie. Eerst willen we nog een rit in de Trossachs maken. We nemen de weg naar Inversnaid Hotel. Dit hotel is het enige gebouw in wijde omtrek en ligt op de oevers van het Loch Lomond. Er is mogelijkheid om een 'cruise' op het meer te maken, maar daar hebben we geen zin in.

Na het park opnieuw doorkruist te hebben gaan we zuidwaarts. Bij Erskine Bridge steken we de Clyde over. Op deze manier vermijden we het verkeer in Glasgow. En tegelijk kunnen we onze ogen de kost geven, want de brug is 1310 meter lang terwijl ze 38 meter boven de rivier hangt. Spectaculair. Stoppen mag je er niet en daarom maar een fototje van het Internet als illustratie.

Wat daarna volgt is een eerder saaie rit. Zijn we teveel verwend? Of is er echt zo weinig te zien onderweg? Een beetje van beiden vermoedelijk. We komen in de vroege namiddag al aan bij ons logeeradres en het weerzien is hartelijk. We krijgen een nog betere kamer dan ik de eerste keer had en laden onze spullen uit. Omdat er nog tijd is en het weer er nog goed uitziet, beslissen we nog een ritje naar en in het Galloway Forest Park te maken. Ik had al mogen ervaren dat het er schitterend is om te rijden en Nathalie wilde het zelf ook graag even zien. Tegelijk kon ik nog eens op zoek gaan naar "TheElectric Brae". Een plaats waar een speciaal fenomeen zich zou voordoen en die ik onbewust voorbij gereden was de eerste keer. Met de hulp van Nathalie vinden we deze keer de steen met uitleg over het fenomeen. En inderdaad, we bollen naar de "verkeerde" kant.

Terwijl we er waren is het beginnen regenen alsof de Goden ons nog een laatste keer een staaltje van hun kunnen wilden laten zien. We hebben het geweten. Maar ondanks de 'watermuur' was het alweer een mooie ervaring door dit verlaten gebied te rijden. Als we terug bij onze B&B komen zijn we blij een warme douche te kunnen nemen.

Ook nu lenen we een paraplu om de stad in te gaan. Paplu die we niet nodig zullen hebben omdat het opgehouden is met regenen zodra we de motor afzetten. In de stad vinden we nog een tafeltje voor twee naast een luidruchtige bende mannen die wel heel raar Engels spreken. Later blijkt het een Zweedse golfploeg te zijn die voor een wedstrijd in het land is en de bloemetjes wil buitenzetten. Aan het lawaai te horen waren deze sportmannen daar al een tijdje mee bezig.

Routes (Garmin)